NAİF SANAT VE SAFRANBOLULU
NAİF SANAT VE SAFRANBOLULU
NAİF RESSAM RECAİ DEMİRSÖZ’ÜN SANAT ANLAYIŞI
Yıl 2015, , 36 - 53, 06.02.2015
https://doi.org/10.14230/joiss97
Öz
Naif resim, Fransızca “naive” kelimesinden dilimize yerleşmiştir. Saf ve yapmacıksız anlamına gelmekle birlikte genellikle eğitim görmemiş sanatçılar ve çalışmaları için kullanılmaktadır. Herhangi bir kuramsal çerçevenin içinde değildir. Çoğu kez çocuksu bir betimlemeyi tanımlar. Bireysel içgüdülere ve sezgilere dayanmaktadır. 19. yüzyılda başlayan ve 20. Yüzyılda yayılmış olan Naif sanat, ülkemizde 1950’li yıllarda hareket kazanmıştır. Naif sanatın bir tür veya akım olarak ortaya çıkması ile birlikte sanat piyasası da bu yönde bir devinim kazanmıştır. Naif sanata yönelme özellikle 20. Yüzyıl Fransız sanatında belirgin olarak görülmektedir. Picasso, Gauguin gibi sanatçıların halk sanatlarına yönelimleri ve bunun sonucunda çocuksu saflığı arayış çabaları bunun en belirgin örnekleridir. Bununla birlikte dünyada bilenen en önemli temsilcisi Henri Rousseau ‘dur. Naif sanatın Türkiye’deki temsilcilerine örnek olarak Fahir Aksoy, İbrahim Balaban, Mehmet Pesen, Hikmet Karabucak, Oya Katoğlu gibi sanatçılar verilebilir. Naif resmin günümüz Türk sanatında da temsilcileri bulunmaktadır, zaman zaman kişisel, zaman zaman da grup sergileri açarak kendilerini ve eserlerini sanat izleyicisine sunarak sanat ortamında yerlerini alırlar, bu sanatçılardan birisi de araştırmamızın konusunu olan Safranbolulu Naif ressam Recai Demirsöz’dür. Makalede Naif sanatın kısa bir tanımlaması verilerek araştırmamanın evrenini teşkil eden Naif ressam Recai Demirsöz’ün sanat hayatına ve eserlerine yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Sanat, Naif, Primitif, Recai Demirsöz
Kaynakça
- Aksoy, F. (1990). Naif Sanat ve Türk Naifleri. İstanbul: Ak yayınları.
- Antmen, A. (2010). 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar. İstanbul: Sel Yayınları
- Elvan, N. (2001). Türk Plastik Sanatlarında Otodidakt ve Naif Sanat Çocuk Yaratıcılık (1950- 1960), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Franck, D. (2009). Bohemler. İstanbul: Sel Yayıncılık
- Little, S. (2013). İzmler sanatı Anlamak. İstanbul: Yem Yayın
- Lynton, R. (1991). Modern Sanatın Öyküsü. İstanbul: Remzi Kitapevi.
- Manukyan, A.Ş. (1999). “Naif Resim”. Cumhuriyet’in Renkleri, Biçimleri. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
- Sözen M.,Tanyeli, U. (2012). Sanat Kavram ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitapevi.
- Ta
- nsuğ, S. (1995). Türk Resminde Yeni Dönem. İstanbul: Remzi Kitapevi Tarhan. U. (2013). Otodidakt (Autodidact), Kaynak: Martı Dergisi: http://www.martidergisi.com/otodidakt-autodidact/ adresinden erişildi Yasayaman, Z. (2008) “Aksoy’un Ardından” Kaynak: Milliyet
- Gazetesi.http://v3.arkitera.com/arsgratiaartis.php?action=displayNewsItem&ID=24648 adresinden erişildi.
Toplam 10 adet kaynakça vardır