BİR ILBARIT KÖYÜ HİKAYESİ'
eskiden,herkesin kapısının önünde bir otomobil veya birden çok otomobil yoktu ve tarlada bahçede üretiyorduk.ebevyneler ve biz çocuklar üstümüz başımız iyi olmasada, az çok mutluyduk. 'bayramlar' geldiğinde 'golanga' yemekleri verilirdi.bir kaç gün merkez ılbarıt köyünde ve en son gün bağlıca ve karaşar mah.lerinde...
akıp giden zaman ki her şeyi silip süpürdü,geriye bırakın insanlığı en ufak bir şey kalmadı.geçmiş ananeler hepten unutuldu,teknolojinin insanları tuşa getirmesi hiç tesadüf değildi.insanlar tüm özgürlüklerini teknolojide arar oldular.kısaca düğünlerimiz,köy odası sohbetleri,çocukluk olyunlarımız,bir bir yitip giderken,kendi yalnızlığımızdan başka hiçbir alternatif kalmadı geriye...
