KÜLTÜR MERKEZİNDE
Kültür Merkezinde, küçük bir mekan, talaka ķağnı tekeri,Kağnı tekeri,Karasaban,Kerpiç kalıbı.Kerpiçler ve Tınar Makinesi...Makine 1960 yıllarında,köyümüzden,Mustafa Kemal Aksoy tarafından yapılmıştır.Mustafa Kemal Aksoy, Tınar Makinesinin projesi için.Adapazarı Ziraai Donatım Fabrikasına gider ve makinenin ilk projesini burada çizer ve köye gelip atölyesini kurar ve üretime başlar.İyi hatırlıyorum 1960 yıllarının başında, Ovacık-Pürçükören -Karakoyunlu mahallesine 4 adet makine yapmıştı.Makineler kağnı arabalarına yuklenerek,Karakoyun'luya getirilmişti.Görmüş olduğunuz makine ise,yine 60 yıllarda,Mustafa Kemal Aksoy, tarafından,Kuzyaka Hacılar köyünde bulunan,amca kızı Rabia Ünsal'lara yapılmış olup, makine daha sonra,Ilbarıt köyü,Bağlıca Mahallesinden Nuri Işık tarafından satın alınmıştır.Kültür Merkezi açıldıktan sonra, makineyi satın alıp,Kültür Merkezine taşıdım.
Ilbarıt köyü bu makine ile 1920 yılında tanışmıştır. İstanbul'da Fırıncı Mustafa Remzi Özlü, bu makineyi,İstanbul'da yaptırarak deniz yoluyla Bartın ve daha sonra ,Bartın'dan manda arabası ile Ilbarıt köyüne ulaştırılmıştır.Daha sonra makine icin senlik benlik tartışmaları çıktığı için,makineyi köy muhtarlığı,Hacılarobası köyüne satmıştır.Makineyi İstanbul'da Esadoryanlar Biraderler diye adı geçen, sanırım Ermeni ustalar,yapmıştır.
KÜLTÜR MERKEZİNDE
Bir süredir paylaşım yapmıyorum.Morelim bozuk.25 yıldan sonra 'Kültür Merkezi' ikinci kez şikayet edildi.Daha buranının nasıl kurulduğunu bilmeyenler var.
Kuruluş aşaması:Safranbolu Kaymakamlığı,İl Milli Eğitim Müdürlüğüne yazı gönderdi ve İl Milli Eğitim Müdürü yerinde tesbit yaptı ve onayladı.
Onaydan sonra, il Kültür Müdürlüğü ve İl turizm Müdürlüğü...O yıllarda iki müdürlük vardı gözetiminde,sponsorların desteği ile üç aylik bir tadilat ve onarımla 1981 yılında ilkokul olarak yapılan bina taşımla sistemden önce kapanmıştı. Kapanış tarihi 1986...Çatının batı kı kısmı çöķüktü...Her birini bir bir onardık.O sırada köyde çatlak sesler yükseldi.Durumu Kaymakam beye hatırlattım devam edin dedi.
Uzatmayayım 29.Ekim.1999 günü açılısı yapıldı.Tüm müdürlükler konuşmalarını yaptıktan sonra...Kaymakam bey burayı korunması ve ilerye dönük yaşatılması için Recai beye emanet ediyoruz dedi.
Geçen zaman zarfında, Kültür ve Sanat Merkezni, bir yerlere getirebilmek için tek başıma mücadele ettim ve buradı ödül dahi aldı.Fakat tüm bu yapılanları, birlikte yaşadığım köylüler hiçbir zaman görmedi.
Dahası köyde dört dörtlük bir evde yaşamıyorum.Fakat sözünü ettiğim eve üç vali beş kaymakam geldi.
Ilbarıt köyünde,bu güne kadar sanat ve kültürle uğraşan tek aileyiz,ama benim şu anda hiç kimsem yok...Yaptığım iş yakınlarımın dahi hoşuna gitmedi.Kardeşimin biri öğretmendir.Bos duvarı gösterek ,ha senin yaptığın resim ha şu boş duvar dedi.Kısaca benim yaptıklarım...Ona göre boş duvarmış.
5 yıldır resim yapmıyorum.Binlerce lira tutarında ki malzememi çürümeye terk ettim.Burayı senede 300 bilemedin 400 kişi geziyor.Geldiklerinde ilgileniyorum.O kadar...Daha yazacaklarım var ,ama boş verin.Çünķü kultür ve sanatın yeri yok artık.Saygılarımla...
Burası, Kastamonu Müzesi Müdürlüğü sınırları içinde...Yer olarak belirtmek istemiyorum.Sağ tarafta ,Kaya Mezarında herhangi bir hadar yok.Fotoğrafı 2000 yılında, o zamanki Turizm Müdürü ve Kültür Müdürü ile gittiğimizde çekmiştim.O yıllarda normal fotoğraf makinaları vardı ve tabları sağolsun Turizm Müdürü yaptırdı.
Ve solda Kaya Mezarının şimdiki hali...Üzerindeki insan kulağını andıran heyekel dinamitlenerek düşürülmüş ve Kaya Mezaranın ön kısmı yine dinamitlenmiş...Bu yetmezmiş gibi iç kısmına sentetik boya ile yazılar yazılmış...2020 yılında.İl Kültür Müdürünün bölge haritası çıkarılması için, görevlendirdiği fotoğrafçıya rehberlik etmem için beni aradılar ve zavallı Kaya Mezarının son hali.Bu bölgede 6 tane Kaya Mezarı var ve bir yığın kayalara oyulmuş o yıllarda kullanılan envanterler var. Kastamonu Müze Müdürlüğü, buraya 140 km. Medafede.Dolasıyla burayı jandarma ve duyarlı vatandaşlar korumaya çalışıyor,ama nafile...Orman her yere yol yaptığından, Kaya Mezarlarına zarar veren kişiler araçla buraya ulaşabiliyor.Bunları niye yazıyorum.Kastamonu Müzesi Müdürlüğünün görevlendirdiği iki bayan, dolu bir şekilde gelmişler ve araçtan iner inmez, beni yaylım ateşine tuttular.Siz nasıl
KÜLTÜR MERKEZİNDE
tarihi eserleri buraya taşıyorsunuz ne hakkınız var...İki bayanin yaşları benim bir yaşım etmese de sonuna kadar dinledim.Söz istedim, sayın bayanlar burayı kuran ben değilim.Bu taşların buraya taşınması,burayı kuran Kaymakam beyin fikiriydi.Yoksa bu taşlar zarar vericiler tarafından parçalanıyor.Bir daha böyle bir şeye karışmayın vs.ler.Zaten karışmıyorum ve burayı kuran Kaymakam beyden sonra,buraya hiçbir envanter gelmedi.Taşlar ölçüldü biçildi.Tarafıma zimmetlenmek istendi...Kabul etmedim.Yeni muhtar kabüllendi.İlginçtir tüm işlemler yapılıp bayanlar araca binerken, tüm bunları koruduğunuz için teşekkür ederiz dediler.Diyecek bir şey yok...Sokrates gibi kendi savunmamı kendim yapıyorum.
