KÖYÜMÜZ İHTİLAL
Yıl 1960,yıllarıydı.5 yaşımdan birkaç ay almıştım ve 27.Mayıs.1960.ihtilali oldu...O yıllara dair anımsadıklarım; ilk önce köydeki bütün evlerde bulunan av tüfekleri toplatıldı.Yine o yıllarda köyümüzün,bir yerle bağlantısını sağlayacak herhangi bir yolu yoktu.Köye gelen dört tekerlekli manda arabaları, gelişigüzel yol güzergahını kullanıyorlardı.ÖrneğinToprakcuma yönünden ve Kuzyakahacılar Köyü yönünden...Benim çocukluğumda,genelde 'Urcular' gelirdi. Urcular köydeki bir iki yüzyıllık ceviz ağaçlarını satın alıp,gövdesine zarar vermeden,kök kısımları kesilerek tomruk haline getirilirdi.Sonradan anlaşıldı ki,tüm bunlar ülkemizde bulunan ceviz kolenilerini azaltmak için yapılmış...Oysa mobilyacılıkta kullanılacak diye satın alınıyorlardı ve hisseli cevizlerin tamamı satılmıştı.Kimisinin gövdesi o kadar kalındı ki,bir arabayı dört manda çekiyordu.
1960.İhtilali ile birlikte,köylerdeki muhtarlıklar ve şehirlerdeki muhtarlıklar,tamamen eğitimcileri bırakılmıştı.Yani öğretmenlere...Ilbarı Köyü muhtarı,emekli öğretmen Mehmet Ata Doğan olurken,Hacılarobası Muhtarı,aynı zamanda köyünde öğretmen olan,Mustafa Öğünç'tü...Mustafa Öğünç,aynı zamanda babaannemin yeğeninin oğluydu ve o yıllarda,Hacılarobası,Büyükkapı mevkine yeni ev yaptırıyordu ve babamla sık sık Hacılarobası'na giderdik Mustafa Öğünç,daha önceleri Ilbarıt Köyünde de öğretmenlik yapmış ve eski yıkılan ilkokulda öğretmendi.
1961 senesine gelindiğinde,Ilbarıt Köyüne yol yapılacağı haberi geldi ve aynı zamanda köy ilkokulunun tadilat 'restorasyon' işleri de başlamıştı.Ilbarıt Köyüne yol,eski kağnı yolları takip edilerek,Kuzyakahacılar istikametinden geliyordu.Köylüler yolun başlangıç noktası,Karadağ olarak bilinen,hemen Bağlıca mah.nin kuzey kısmında,dozere yardımcı olmak için,nöbetleşe gdip geliyorlardı.Dozerin sadece hidrolikle çalışan kısmı bıçağın aşağı yukarı inmesi idi...Bıçağı sağa sola çevirmeyi en az 5 kişi yapıyor ve bir demir çubuk yerleştirilmek sureti ile bıçağın oynamaması sağlanıyordu.Her akşam dozeri her hangi bir şeyden korumak için iki kişi nöbet tutuyordu ve nihayetinde, bir kaç ay sonrası yol Ilbarıt Köyüne ulaştı.Fakat toprak yoldu.Zaten o yıllarda kıt olan araç sayısı ve kış aylarında köye ulaşmak oldukça zordu ki...2000 yıllarına geldiğimizde,halen kış aylarında ve yağmurlu havalarda,Hacılarobası istikameti kullanılmaktaydı.
Yine o yıllarda,Ilbarıt Köyünün,Tepedağ mevki ekilmekteydi ve Akyol'dan kağnı arabalarının inişi zor olduğu için,muhtara dozerin bir kaç günde burada çalışması söylendi.Muhtar Mehmet Ata Doğan,siyah kısrağın 'at'ın üzerinde,dozer peşinde,İsmail Algan'ın evinin yanındaki yokuştan yukarı,Yukarı Düz mevkine çıkıldı.Mehmet Ata Doğan,atın üzerinden kırbacı ile operatöre Akyolu gösterdi.Operatör,Safranbolu'nun Ovacuma nahyesinden Kel Mehmet'ti ve 80 yıllarda aynı işi yapıyordu.Mehmet Ata Doğan ile aralarında bir anlaşmazlık oldu ve dozeri geri çevrip çıktığı o dik yokuştan tekrar aşağıya indi.Kısaca Akyol yapılmamış oldu.90 yıllarda orman kadastro geçtikten sonra,Akyola yol açıldı ve şimdi tır kamyonları inip çıkıyor.Yolumuza gelince iki kez asfalt döküldü.Köyümüz orman köyü kapsamında olduğu için,ormanın ağır tonajlı araçları,yollarımızın altını üstüne getiriyor ve şu anda Tabakevi mevki içler acısı...
Tek üzüldüğüm,Ilbarıt Köyüne nedendir bilmiyorum.Hizmetlerin geç gelmesidir.Örneğin o yıllarda, Hacılarobası, Çavuşlar Köyü mevkinden Ovacık yolu geçtiği için,oraya bağlanmış ve Mehmet Özoğul bir kamyon satın alarak,köyünün yolcularını ve civar köyün yolcularını taşımaya başlamıştı. Hacılarobası 1961 yardımı olarak,büyükçe bir 'Köy Çeşmesi' yaptırdılar ve halen o çeşme,şifreli yazıları ile ayakta duruyor.Şifreli demem,baktığında yazıyı anlamıyorsun, usta bir çiçek şeklinde yazmış.
